Αθήνα, 14 Μαρτίου 2023

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: «Οι προτάσεις – παρατηρήσεις του ΣΥΔ επί του Σχεδίου Νόμου για τον Νέο Κώδικα Μετανάστευσης»

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, μη κυβερνητική οργάνωση εθελοντικού χαρακτήρα για την προαγωγή των δικαιωμάτων και ελευθεριών των τρανς, φυλοδιαφορετικών, και γενικότερα των ΛΟΑΤΚΙ+ προσώπων, καθώς και των προσώπων που εργάζονται στο σεξ, με το παρόν δελτίο τύπου, καταθέτει τις προτάσεις – παρατηρήσεις του επί του Σχεδίου Νόμου του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου για τον Νέο Μεταναστευτικό Κώδικα [1].

Οι παρατηρήσεις – προτάσεις μας κατ’ άρθρον:

Μέρος Α. Άρθρο 4. Ορισμοί. Σημείο στ’

Στο σημείο στ’, Άρθρο 4, Ορισμοί, δίνεται ο ορισμός προσώπου με τη προσφυγική ιδιότητα, αναφέρονται μόνο πρόσωπα που αντιμετωπίζουν βάσιμο φόβο δίωξης λόγω «φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα». Για λόγους ακρίβειας, συμπερίληψης και κυρίως ρητής αναφοράς ώστε να υπάρχουν σαφείς κατευθύνσεις προτείνουμε σε συνάφεια προηγουμένων νομοθεσιών για το άσυλο την αναφορά των λόγων που ένα πρόσωπο θεωρείται ως ανήκον σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα, όπως το φύλο, η ηλικία, αναπηρία, κατάσταση υγείας, σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα και χαρακτηριστικά φύλου.

Συγκεκριμένα προτείνουμε την ακόλουθη αναδιατύπωση:

στ. «πρόσφυγας»: ο πολίτης τρίτης χώρας ή ανιθαγενής ο οποίος, συνεπεία βάσιμου φόβου δίωξης λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, πολιτικών πεποιθήσεων ή συμμετοχής σε ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα συμπεριλαμβανομένων του φύλου, ηλικίας, αναπηρίας, κατάστασης υγείας, σεξουαλικού προσανατολισμού, έκφρασης, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου, βρίσκεται εκτός της χώρας της ιθαγένειάς του και δεν μπορεί ή, λόγω του φόβου αυτού […]

Μέρος Α. Άρθρο 4. Ορισμοί. Σημείο λζ’

Στο σημείο λζ’ ορίζονται τα μέλη οικογενείας Έλληνα πολίτη (σύζυγοι, τέκνα, σύμφωνο συμβίωσης). Προτείνουμε να προστεθούν σε συνάφεια με προηγούμενα Προεδρικά Διατάγματα και τα πρόσωπα που διατηρούν σχέση προσηκόντως αποδεδειγμένη.

Συγκεκριμένα, στο υποστοιχείο προτείνουμε την αναδιατύπωση:

λζε. κάθε άλλο μέλος της οικογένειας Έλληνα πολίτη ή του ετέρου των συζύγων ή συμβίων, συμπεριλαμβανομένων προσώπων που διατηρούν με Έλληνα πολίτη σχέση προσηκόντως αποδεδειγμένη, ανεξαρτήτως, το οποίο δεν εμπίπτει στα αναφερόμενα στις ανωτέρω περιπτώσεις πρόσωπα, εφόσον το μέλος τούτο συντηρείται από Έλληνα πολίτη ή τον έτερο των συζύγων ή των συμβίων και σοβαροί λόγοι υγείας καθιστούν απολύτως αναγκαία την προσωπική φροντίδα του εν λόγω μέλους της οικογένειας από τον Έλληνα πολίτη,

Μέρος Α. Άρθρο 4. Ορισμοί. Σημείο λη’

Για όμοιους λόγους με στο σημείο λζ’, προτείνουμε το ληγ’ να αναδιατυπωθεί ως ακολούθως:

ληγ. οι κατιόντες, συγγενείς εξ αίματος σε ευθεία γραμμή, οι οποίοι είναι κάτω της ηλικίας των είκοσι ενός (21) ετών ή ανεξαρτήτως ηλικίας, εφόσον είναι συντηρούμενοι, καθώς και εκείνοι του/της συζύγου ή του/της συμβίου/συμβίας, συμπεριλαμβανομένων προσώπων που διατηρούν με πολίτη της Ένωσης σχέση προσηκόντως αποδεδειγμένη, όπως ορίζεται στην υποπερ. ληβ, κατά την ανωτέρω διάκριση, ως προς την ηλικία, καθώς και τα τέκνα που έχουν υιοθετηθεί, επίσης κατά την ανωτέρω διάκριση,

Μέρος Α. Άρθρο 11. Παράγραφοι 1& 3.

Προτείνουμε την αφαίρεση του προστίμου των εκατό (100) ευρώ στα πρόσωπα που αιτούνται παράταση της άδειας διαμονής στην παράγραφο 1, ενώ προτείνουμε ακόμη να δοθεί εναλλακτικός τρόπος, πλην μόνο μέσω ηλεκτρονικής διεύθυνσης για την επικοινωνία του αιτούντος προσώπου με την υπηρεσία μιας στάσης για τα ζητήματα που άπτονται της αίτησης ανανέωσης του τίτλου διαμονής του στην παράγραφο 3.

Μέρος Α. Άρθρο 18. Σημείο 5.

Το σημείο αυτό ορίζει τις πράξεις που σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του ν. 927/1979 (προφανώς όπως έχει αναθεωρηθεί υπό τον ν. 4285/2014 [2] που κατά το μάλλον δε λαμβάνεται υπόψιν εάν δει κανείς τη διατύπωση), καθώς και του ν. 4443/2016 [3] που διώκονται αυτεπαγγέλτως. Και στις δύο, όμως, νομοθεσίες συμπεριλαμβάνονται όλες οι κατηγορίες (φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά φύλου ή την αναπηρία) και όχι μόνον η φυλετική ή εθνοτική καταγωγή, όπως στο παρόν.

Αντιπροτείνουμε την εξής αναδιατύπωση τόσο για νομοτεχνικούς λόγους, όσο και για λόγους ουσίας:

5. Οι πράξεις των άρθρων 1 και 2 του ν. 927/1979 (Α’ 139), περί κολασμού πράξεων ή ενεργειών που αποσκοπούν υποκίνηση, πρόκληση, διέγερση ή προτροπή σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, και του άρθρου 11 του ν. 4443/2016 (Α’ 232), περί εφαρμογής ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλής, χρώματος, θρησκείας, γενεαλογικών καταβολών, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου ή αναπηρίας, διώκονται αυτεπαγγέλτως.

Μέρος Α. Άρθρο 19. Παράγραφος 1, Σημείο β’.

Σε αυτό το σημείο ορίζονται οι λόγοι δήλωσης μεταβολών προσωπικής κατάστασης προσώπου που έχει την ιδιότητα πολίτη τρίτης χώρας. Πλην όλων των άλλων, προτείνουμε και την τυχόν νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου κατά τον ν. 4491/2017 [4], καθώς παρ’ ότι ο νόμος δεν ορίζει ρητώς τη δυνατότητα αυτή, υπάρχει νομολογία των δικαστηρίων Θεσσαλονίκης [5], Λέσβου [6] και Αθηνών [7], προσώπων με προσφυγική ιδιότητα που έχουν μεταβάλει τη καταχώριση φύλου και ονόματος μέσω του ν. 4491/2017.

Συνεπώς θεωρούμε παραπάνω από απαραίτητη καθώς σε αυτές τις περιπτώσεις ενδεχομένως να δημιουργηθεί πολύ σοβαρό πρόβλημα την ακόλουθη αναδιατύπωση:

β. κάθε μεταβολή της προσωπικής του κατάστασης, ιδίως δε την αλλαγή ιθαγένειας, τη σύναψη, λύση ή ακύρωση γάμου ή συμφώνου συμβίωσης ή τη γέννηση τέκνου, ή νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου του προσώπου.

Μέρος Α. Άρθρο 23. Παράγραφος 5.

Στο άρθρο αυτό ορίζονται υποχρεώσεις εργοδοτών – εργαζομένων και κυρώσεις σε περιπτώσεις παραβίασης. Στην παράγραφο όμως 5, ορίζεται τι συμβαίνει «Όταν η παραβίαση του παρόντος γίνεται με σκοπό την προαγωγή πολιτών τρίτων χωρών σε πορνεία», όπως αναφέρεται. Τούτο είναι εντελώς αυθαίρετο (πέραν του ότι νομικά στον νόμο του 1999 (Ν. 2734/1999), δεν υπάρχει τέτοιος όρος, ο νόμος μιλά περί «εκδιδομένων προσώπων» και πέραν του ότι ο όρος «πορνεία» στιγματίζει ανθρώπους), καθώς εφόσον πληρούνται οι όροι του νόμου του 1999, δεν γίνεται αντιληπτός ο λόγος παραβίασης. Είναι αντιληπτό να υφίσταται παραβίαση εφόσον συντρέχουν οι λόγοι περί του νόμου για την εμπορία ανθρώπων (τράφικινγκ) ή για ανήλικα πρόσωπα που εκεί σαφώς παραβιάζεται η νομοθεσία, όχι όμως γενικά για την εργασία στο σεξ που δε βλέπουμε λόγο εξαίρεσης εφόσον τηρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις.

Θεωρούμε αυτό το σημείο πολύ σοβαρό, και προτείνουμε την ακόλουθη αναδιατύπωση:

5. Όταν η παραβίαση του παρόντος γίνεται με σκοπό την προαγωγή πολιτών τρίτων χωρών σε σεξουαλική εμπορία ανθρώπων (τράφικινγκ) […]

Μέρος Β. Άρθρο 41. Ίση Μεταχείριση.

Παρ’ ότι το άρθρο αυτό ενσωματώνει το άρθρο 16 της Οδηγίας 2021/1883/ΕΕ [18] στο οποίο δεν υπάρχει ρητή αναφορά στα πεδία της ίσης μεταχείρισης (που κατά όλες τις ελληνικές νομοθεσίες και ιδίως τον ν. 4443/2016 είναι η φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, το σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά φύλου ή την αναπηρία), θα πρέπει να σημειώσουμε πως στο προοίμιο της Οδηγίας στο σημείο 9 αναφέρεται: «(9) Κατά την υλοποίηση της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη δεν πρέπει να προβαίνουν σε διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, πολιτικών φρονημάτων ή κάθε άλλης γνώμης, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, περιουσίας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού όπως απαιτείται […]», προτείνουμε για λόγους ασφάλειας δικαίου την αναδιατύπωση της παραγράφου 1, ώστε να υπάρχει ρητή συμπερίληψη, ως ακολούθως:

1. Οι κάτοχοι Μπλε Κάρτας της ΕΕ απολαύουν ίσης μεταχειρίσεως με τους υπηκόους του κράτους μέλους που εκδίδει τη Μπλε Κάρτα της ΕΕ για λόγους φυλής, χρώματος, θρησκείας, γενεαλογικών καταβολών, εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας και χαρακτηριστικών φύλου ή αναπηρίας όσον αφορά:

Μέρος Β. Άρθρο 65. Παράγραφος 3.

Εδώ ορίζεται πότε δεν παρέχεται η ίση μεταχείριση, ενώ ενσωματώνει το άρθρο 23 της Οδηγίας 2014/36/ΕΕ [9]. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως στο στοιχείο α’, γίνεται στρεβλή η ενσωμάτωση, καθώς η εν λόγω οδηγία ορίζει πως περιορίζονται (όχι εξαιρούνται όπως αναφέρει το άρθρο αυτό) πρόσωπα της ίσης μεταχείρισης ο κλάδος της κοινωνικής ασφάλισης (σημείο δ’ της παραγράφου 1 της Οδηγίας), μολαταύτα, το επίμαχο άρθρο (στοιχείο i’ της παραγράφου ε της Οδηγίας), αναφέρει πως η εξαίρεση αυτή συμβαίνει: «όσον αφορά το στοιχείο δ) της παραγράφου 1 πρώτο εδάφιο, με την εξαίρεση των οικογενειακών επιδομάτων και των παροχών ανεργίας», δηλαδή εν ολίγοις τα οικογενειακά επιδόματα και οι παροχές ανεργίας συμπεριλαμβάνονται. Εκτός αυτό η Οδηγία, όπως επισημάναμε προηγουμένως, δεν αναφέρεται σε εξαίρεση, αλλά περιορισμό. Επομένως, πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να αναφέρεται σε περιορισμό (όχι εξαίρεση) αφενός, αφετέρου να αναφέρεται ρητώς πως δεν εξαιρούνται τα οικογενειακά επιδόματα και οι παροχές ανεργίας.

Για τους ίδιους λόγους, προτείνουμε και την τροποποίηση της παραγράφου 3, του Άρθρου 82.

Μέρος Δ. Άρθρο 86. Παράγραφος 1.

Στο άρθρο αυτό ενσωματώνεται το άρθρο 5 της Οδηγίας 2003/86 [10] (δημιουργεί, βεβαίως, απορίες πώς ενσωματώνεται και στα προηγούμενα 84 & 85), και αφορά τη οικογενειακή επανένωση. Ένα σημείο που δεν ενσωματώνεται καθόλου απ’ το εν λόγω άρθρο της οδηγίας και το θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό (ιδίως όταν μιλάμε για πολίτες τρίτων χωρών που ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και ακόμη περισσότερο σε αυτές που το στάτους τους είναι παράνομο), είναι το ακόλουθο που εμπεριέχεται στην παράγραφο 2, 3ο στοιχείο του άρθρου της Οδηγίας και αναφέρει ότι: «Κατά την εξέταση αίτησης που αφορά τον εκτός γάµου σύντροφο του συντηρούντος, τα κράτη µέλη λαµβάνουν υπόψη, ως αποδεικτικό στοιχείο της οικογενειακής σχέσης, παράγοντες, όπως η ύπαρξη κοινού τέκνου, η προηγούμενη συγκατοίκηση, η καταχώριση της σχέσης συμβίωσης και κάθε άλλο αξιόπιστο αποδεικτικό µέσο». Λόγω της ιδιαίτερης σημασίας για τα ΛΟΑΤΚΙ πρόσωπα, προτείνουμε την κατά λέξη συμπερίληψη αυτής της αναφοράς στο τέλος της 1ης παραγράφου αυτού του άρθρου.

Προτείνουμε εν ολίγοις την διατύπωση:

1. Κάθε μέλος της οικογένειας, μετά από την είσοδό του στη χώρα και πριν από τη λήξη της θεώρησης εισόδου, υποβάλλει αίτηση για χορήγηση της οικείας άδειας διαμονής, σύμφωνα με το άρθρο 10. Για τα ανήλικα τέκνα, η αίτηση υποβάλλεται από εκείνον που ασκεί την επιμέλεια και χορηγείται ατομική άδεια διαμονής. Κατά την εξέταση αίτησης που αφορά τυχόν εκτός γάµου σύντροφο του συντηρούντος, λαμβάνεται υπόψη, ως αποδεικτικό στοιχείο της οικογενειακής σχέσης, παράγοντες, όπως η ύπαρξη κοινού τέκνου, η προηγούμενη συγκατοίκηση, η καταχώριση της σχέσης συμβίωσης και κάθε άλλο αξιόπιστο αποδεικτικό µέσο.

Μέρος ΣΤ. Άρθρο 116. Παράγραφος 1.

Για όμοιους λόγους με το Άρθρο 82, παρ.3, προτείνουμε τροποποίηση του Άρθρου 116, παρ1.

Μέρος Ζ. Άρθρο 134. Παράγραφος 4.

Στο άρθρο αυτό ορίζεται η διαμονή για εξαιρετικούς ανθρωπιστικούς λόγους. Ωστόσο, στην παράγραφο 4, αναφέρεται που ορίζονται οι ειδικές κατηγορίες και ειδικά στο στοιχείο γ’, ορίζεται πως ενόσω τούτο μπορεί να συμβαίνει για «πολίτες τρίτων χωρών που διαμένουν στη χώρα για επτά (7) τουλάχιστον συνεχή έτη», στο τέλος του στοιχείου γ’, συμπληρώνεται πως «Ο χρόνος παραμονής βάσει σχετικού δικαιώματος του αιτούντος διεθνούς προστασίας στη Χώρα, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 73 του ν. 4939/2022 [11], δεν προσμετράται για τη συμπλήρωση της επταετίας». Θεωρούμε αυτή τη προσέγγιση εντελώς λανθασμένη και εντελώς παράλογη – ένα πρόσωπο που διατελεί αιτών διεθνούς προστασίας διαμένει απολύτως νομίμως στη χώρα, και κρίνουμε ως απαραίτητο να προσμετράται ο χρόνος που το πρόσωπο είχε κάνει αίτημα ασύλου στην επταετία.

Προτείνουμε την τροποποίηση του τέλους του στοιχείο γ’ ως ακολούθως:

[…] Ο χρόνος παραμονής βάσει σχετικού δικαιώματος του αιτούντος διεθνούς προστασίας στη Χώρα, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 73 του ν. 4939/2022, προσμετράται για τη συμπλήρωση της επταετίας.

Μέρος Η’. Άρθρο 135. Παράγραφος 1.

Το άρθρο αυτό ορίζει χρόνο – προθεσμία «περίσκεψης» σε πρόσωπα που ανήκουν σε ιδιαίτερες κατηγορίες παραβίασης δικαιωμάτων, όπως λχ εμπορίας ανθρώπων. Επισημαίνουμε πως τούτο αποτελεί ενσωμάτωση του άρθρου 6 της Οδηγίας 2004/81/ΕΚ [12], που αναφέρεται γενικά σε εγκλήματα. Εφόσον όμως ο εθνικός νομοθέτης επιλέγει να εξειδικεύσει (όπως συμβαίνει εδώ), προτείνουμε εντόνως, τη συμπερίληψη των εγκλημάτων με ρατσιστικά χαρακτηριστικά καθώς και ενδοοικογενειακής βίας.

Προτείνουμε συγκεκριμένη την αναδιατύπωση:

1. Σε πολίτες τρίτων χωρών που έχουν χαρακτηριστεί θύματα εμπορίας ανθρώπων, ενδοοικογενειακής ή έμφυλης βίας, ρατσιστικών εγκλημάτων, ή παράνομης διακίνησης […]

Ομοίως, φυσικά, πρέπει να γίνει και στα επόμενα άρθρα (136, 137, 138, 141 και 142 για λόγους νομοτεχνικούς), που εξακολουθούν να αναφέρονται μόνο σε θύματα εμπορίας ανθρώπων ή παράνομης διακίνησης μεταναστών. Πρέπει να συμπληρωθούν.

Μέρος Θ’. Άρθρο 145. Παράγραφος 2.

Στο άρθρο αυτό ορίζονται ο προϋποθέσεις άδειας μακράς διαμονής. Στη παράγραφο 2, σημείο α’, ορίζεται πως το πρόσωπο πέραν της γνώσης της ελληνικής, πρέπει να έχει γνώση της ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού. Θεωρούμε, πως η απαίτηση είναι υπερβολική και αρκεί η γνώση της ελληνικής. Και, πάντως, τέτοιου είδους προϋπόθεση, δεν συμπεριλαμβάνεται στο άρθρο 7 και παρ. 3 άρθρου 8 Οδηγίας 2003/109 [13] που ενσωματώνει, όπως αναφέρεται.

Για όμοιους λόγους προτείνουμε τροποποίηση του Άρθρου 161, ως προς τα σημεία αναφορά σε γνώση ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού.

Μέρος Θ. Άρθρο 162.

Στο άρθρο αυτό, ορίζονται οι προϋποθέσεις των αδειών διαμονής δεκαετούς διάρκειας. Το άρθρο αυτό είναι ιδιαίτερα προβληματικό καθώς πρέπει να ρυθμίζεται το καθεστώς των ασυνόδευτων ανηλίκων και παιδιών μεταναστών. Καταργείται ουσιαστικά η ειδική άδεια που ίσχυε από το 2014 για τη διασφάλιση νομιμότητας των νέων δεύτερη γενιάς. Περαιτέρω παραβιάζει τις δεσμεύσεις του ιδίου του Πρωθυπουργού [14] που είχε αναφέρει σε ομιλία του πως θα λύσει αυτό το πρόβλημα στο σύνολό τους και θεωρούμε πως το παρόν άρθρο πρέπει να αφαιρεθεί ή αλλιώς να συμπληρωθεί κατά συμπεριληπτικό τρόπο.

Μάλιστα, όπως σημειώνουμε και στην επόμενη παρατήρησή μας επί του άρθρο 172, το ύψος του παραβόλου σε αυτές τις περιπτώσεις φτάνει τα 900 (!!!) ευρώ. Ασφαλώς, δεν μπορεί να τίθεται ένα τόσο υψηλό παράβολο – είναι εξοντωτικό.

Μέρος ΙΓ. Άρθρο 172.

Στο άρθρο αυτό ορίζεται το ύψος των παραβόλων για άδειες διαμονής καθώς και πρόστιμα. Ειδικά τα παράβολα φτάνουν ακόμη και στο ύψος των 1.000 ευρώ. Μπορούμε να αντιληφθούμε, λχ εάν ζητείται άδεια διαμονής για επενδυτές να φτάνει ένα πολύ υψηλό τίμημα, αλλά σε ανθρώπους που αιτούνται άδειας διαμονής 1,3, 5 ή και δέκα ετών τούτο είναι εξοντωτικό και παραπάνω από απαράδεκτο. Τα χρηματικά ύψη, τόσο για τις άδειες διαμονής, όσο και για τα πρόστιμα (και εδώ αναφερόμαστε γενικά και τούτα διαπερνά όλο το σχέδιο νόμου) πρέπει να είναι λογικά και εξορθολογισμένα και πάντως να είναι στο όριο των δυνατοτήτων των αιτούντων προσώπων.

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών καταθέτει τις προτάσεις του στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, θα παρακολουθήσει την εξέλιξή του, και ελπίζει στην ενσωμάτωση προτάσεών του επί των παραπάνω, ενώ θα συνεχίσει να αγωνίζεται αφενός μεν για τη συμπερίληψη με πρόταγμα την ίση μεταχείριση, την ενσωμάτωση και τον εξορθολογισμό του πλαισίου.

Επισημαίνουμε, τέλος, με έντονο τρόπο πως πέρα των παρατηρήσεών μας και σε σχέση με αιτήματα ασύλου που καταθέτουν πρόσωπα με προσφυγικό προφίλ για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα, έχουμε ανεξήγητα αυξανόμενο αριθμό απορρίψεων με αιτιολογήσεις διόλου επαρκείς ή ακριβέστερα προσβλητικές για τα ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσωπα και που δε συνάδουν με όλες τις κατευθύνσεις που δίνουν όλοι οι διεθνείς οργανισμοί που δραστηριοποιούνται σε θέματα διεθνούς προστασίας.

Δηλώνουμε πως παρακολουθούμε τις εξελίξεις, όπου χρειαστεί θα παρεμβαίνουμε, ενώ επισημαίνουμε πως αποτελεί αντικειμενική και αδήριτη ανάγκη μετά όλων αυτών, να γίνουν εξειδικευμένα σεμινάρια σε χειρίστριες και χειριστές ασύλου αλλά και όλο το προσωπικό που χειρίζεται αυτά τα θέματα στο πεδίο της διεθνούς προστασίας για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, έκφρασης, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΔΙΕΜΦΥΛΙΚΩΝ

Κεντρικά: Βίκτωρος Ουγκώ 15, 10437, Αθήνα
Κέντρο Ημερήσιας Υποδοχής & Ενδυνάμωσης Τρανς Προσώπων: Ευαγγελιστρίας 6, Καλλιθέα Αθήνα, 17671

Τηλ. 210.9210 697 & 698 753 9741

Ώρες γραφείου για το κοινό: Δευτέρα έως Παρασκευή – 11.00-18.00

http://tgender.gr – http://www.transgender-association.gr/

syd.secretary@gmail.com – transgender.support.association@gmail.com

Σύνδεσμοι – Παραπομπές:

[1] Κώδικας Μετανάστευσης: http://www.opengov.gr/immigration/?p=1742

[2] Ν.4285/2014: https://www.e-nomothesia.gr/kat-anthropina-dikaiomata/n-4285-2014.html

[3] Ν.4443/2016: https://www.taxheaven.gr/law/4443/2016

[4] Ν.4491/2017: https://www.taxheaven.gr/law/4491/2017